İklimler Arasında

taken by Emre Bozkuş

annem derdini

suya anlat derdi

vermezmiş sırrını ele

bir kelimeyle başladım

heceye yuvarlandı

ve bir gece anladım

sözlerden kaçarken

kesif sessizlikte

kulaklarımda çınladı 

"yalnızlık" belirdi ardında

sıraladım tüm anıları

yalnızlık, yalınlaşmaktı oysa 

kaçtığın benliğinde

kendini bulabildin mi?

dinle o fısıltıyı

herkesin vardır bir hikayesi 

anlatacak kimsen yoksa 

aynalarla bakışırsın 

kör kuyulara düşer feleğin nazarı

sözlerden, söz seçip maharetle 

işlenir kara tahtaya

ki mahir ellerinde şekillenir 

kasvetli yazgılar

yarıklarından sızar vicdana

kaçınılması mümkün olmayan

satır aralarında bulunmayı bekler

ayağını sürgüne basarsın

karşında parıldar memleket

böyle karanlık çöktü mü hele

ışıkları iyiden iyiye efsunlanır

çağırır kendine geceler

şehrin ışıkları bir yanar bir söner

aklın sınırlarında gezinir

asrın sırrı mühürlü dudaklarda

boyanır durur tazeliğini

oysa köhneliğinde duyulur

yarım kalmış sevinçlerin

tok ve anlamsız eksikliği  

anıları, acılar depreştirir bir anda

kalıverir muhakemenin ortasında

pişmanlığın sağır edici yankısı

kandırır mı yanılmaz bilinci

çelikten irade, savrulur rüzgarda

izleri, şuura değin ardında

başlangıcı çürümenin 

ilk anda çatışır kendisiyle 

hasretle bakışmalar gelir de

çöker o tozlu nine sandukasına

sorsan iptidai bir yanılgı

açsa Pandora’nın kulakları çınlayacak

ve dillendirse meramını

melodiyi bakışlarında 

sözleri dokunuşlarında arayacak 

sahi kaybolanı 

ne zaman arar insan 

kaybolduğunu anlamadan

oysa kaybedense insan

hakikati elbet kavrayacak. 

zaman ve peşi sıra sürüklenen

o derin uğultu 

ıssız kavrayışla kuşanmış

aciz ben tortusu

düşünceleri iklimler arasında seyyah 

temelsiz çırpınışları kulağımda

tek bir çınlama ve sonrası muğlak

varlığı sayrılar deryasında

ilkel bir avcı gibi, tedirgin

bakışlarında sayılı zaman, 

bir o yana bir bu yana kaçırır 

oysa uzatsa elini bir başka zamana 

bir başka kendine uzanacak

tutsa o sözleri sıkıca

ruhunu, etinden ve kemiğinden sıyıracak

ve dinlese sesini

ilenmiş ruhların 

bahşedilmiş bu özgürlüğe

dokunulmamış yarınlar biçecek

çünkü dağların yamacında kesişir

zamanla, aşkınlığın yoğun hazzı

ırmaklar doğar bakışlarından

tende ölüm belirir 

yürekte fırtına

ki gün gelir bastığın yorgun toprak

çekilir parmakların arasından

ışıkları söner perde perde

gün gelir anı olur, sıyrılır sırtından

acılarla döşeli fani yol

zamana bedeldir çünkü

kimi anlar

öylece dikilir karşında

                                                          çünkü sessizliğin de sesi vardır

kanatlanır uzak iklimlerde

ki yüce bir davettir söylenir 

dillerden dillere bir yol

kadim bir yakarış 

rüzgarlara teslim ettiğin

eski çağın hazinesi

elbet alevlenir

ihtiyar deniz

o saadet günlerini anımsar

ufku delen bakışları

kim bilir, nerededir?

Dinlemek için: